Jak powstaje wewnętrzny opór?

Wewnętrzna rezystancja akumulatora obejmuje rezystancję omową i odporność na polaryzację. W warunkach stałej temperatury oporność omowa jest zasadniczo stała, a opór polaryzacji zmienia się wraz z czynnikami wpływającymi na poziom polaryzacji.
Rezystancja rezystancji składa się głównie z rezystancji stykowej każdej części materiału elektrody, elektrolitu, rezystancji membrany, kolektora prądu i połączenia klapek i jest związana z rozmiarem, strukturą i trybem połączenia bateria.

Na wewnętrzną impedancję mają wpływ właściwości fizyczne elektrolitu, a im mniejsza jest wielkość cząstek materiału elektrolitu, tym mniejsza jest impedancja. Wielkość ziarna jest kontrolowana przez producenta akumulatora podczas przetwarzania proszku elektrolitu w proszku.
Spiralna struktura elektrod jest zwykle wykorzystywana do maksymalizacji pola powierzchni, zmniejszając w ten sposób wewnętrzną impedancję. Takie podejście zmniejsza wytwarzanie ciepła i pozwala na szybsze ładowanie i rozładowywanie.
W niskich temperaturach materiał wewnątrz akumulatora jest słabo aktywny, więc może być bardzo nieefektywny w niskich temperaturach. Wraz ze wzrostem temperatury zwiększa się wydajność baterii i zwiększa się prędkość reakcji wewnętrznej. Zły efekt polega na tym, że samorozładowanie akumulatora również wzrasta.
Ponieważ większość aktywnych chemikaliów została osadzona w elektrodzie na końcu wyładowania, aby stworzyć stabilną sytuację, wolny materiał aktywny jest coraz mniejszy. W związku z tym opór wewnętrzny akumulatora również znacząco wzrasta na końcu wyładowania, co jest również główną przyczyną gwałtownego spadku napięcia akumulatora na końcu wyładowania. powód.